Recensie CD ‘Winterlûd’
Greetje Bijma (stem) en Klaas Hoel (harmonium)
(de Stentor, 2005)
“Winterlûd” heten drie klankencollages vol gierende windvlagen en tinkelende ijspegels. Een blik op de hoes leert dat Greetje Bijma en Klaas Hoek deze wintergeluiden aan respectievelijk de eigen stem en een antiek harmonium ontlokken.
Door een nevel van Fries/Keltische mystiek onderscheidt je de contouren van traditioneel repertoire. Toch klinken het naturelle wiegeliedje “Suze Nane Poppe” en de elegie van “Troch beammen…” ook gemythologiseerd, als in een roman van Theun de Vries.
De akoestiek van het kerkje te IJhorst doet de rest. Guur en onherbergzaam is het landschap dat Bijma en Hoek schilderen bij de carol “In the bleak mid-winter”, sober omlijst door enkele harmoniumtonen. De eigenzinnig bewerkte noël “D’òu viens-tu bergère?” voert je terug naar de duistere middeleeuwen, met een spookachtige kraakstem als was de herder van eertijds tot leven gewekt.
Een hartverwarmende kerst-cd, die je tegelijk koude rillingen bezorgt. (MC)
“Winterlûd”, BVHaast 1105