Het jaar 2016 had voor het Internationaal Gitaarfestival Zwolle niet mooier kunnen beginnen dan met een concert van Álvaro Pierri. Opnieuw heeft het bestuur een gitarist van wereldformaat weten te strikken.
(de Stentor, 14 januari 2016)
Op het moment van ons telefoongesprek staat Álvaro Pierri op het punt om af te reizen voor zijn tournee door Zuid-Amerika. Toch reageert de maestro hartelijk en relaxt. Hij verheugt zich erop om straks in Zwolle te spelen, zegt hij. En dat klinkt niet als een beleefdheidsfrase: “Ik ben vaker in Zwolle geweest, ook om masterclasses te geven, en ik houd van de sfeer daar. Het is een klein festival, maar ze leggen de lat hoog voor zichzelf. Elke keer willen ze het nóg weer beter doen!”
In 2007 besloot men bij het Gitaarfestival Zwolle om het stereotype van de eenzelvige gitarist te doorbreken en meer kamermuziek te programmeren. Een streven dat Álvaro Pierri van harte onderschrijft. “Wanneer je als gitarist met andere instrumentalisten speelt, krijg je niet alleen meer repertoire, maar je krijgt er tevens een nieuw publiek bij. Momenteel is de gitaar in het gangbare concertrepertoire nog te weinig vertegenwoordigd. Bovendien: voor gitaarstudenten is de omgang met andere muziekcollega’s heel belangrijk. Dat verlevendigt je attitude als musicus. Ik heb er als conservatoriumdocent op aangedrongen om ook voor gitaristen het vak Ensemblespel in het curriculum op te nemen.”
Wat vindt hij de beste attitude voor een gitarist? “Dat je vóór alles muziek maakt en niet gefixeerd blijft op het treffen van de juiste noten. Uiteindelijk is techniek een werktuig en geen sport.”
Naast solowerken speelt Pierri op 23 januari ook het virtuoze Gitaarconcert opus 30 van Mauro Giuliani, in de bewerking voor gitaar en strijkkwartet. Hiervoor treedt het gloednieuwe Iberus Kwartet aan. Violisten Paloma Espinosa en Javier Calderari, altist Marco Ramírez en cellist Berta García zijn alle (oud-)studenten van ArtEZ, die elkaar vonden in 2015.
Hoe is het voor een fameuze meestergitarist om met zo’n piepjong ensemble op te treden? Pierri lacht. “Ik werk juist graag met jonge musici! Die zijn nog niet blasé. En de gezamenlijke ervaring is van onschatbare waarde. Het moment waarop iedereen bij elkaar komt en ieder zijn eigen persoonlijkheid, beleving en ideeën meebrengt, daarvan leren jonge musici veel meer dan van een zogenaamde ‘meester’.”
Bijzonder is de timing van dit concert: buiten het Gitaarfestival om, zomaar in januari. Dat berust op een nieuwe koers van het Gitaarfestival, vertelt artistiek leider Jacob Vlijm: “We willen minimaal drie concerten over het jaar verspreid programmeren. Zwaartepunt blijft het festival in oktober, maar we willen meer continuïteit in ons aanbod. Straks komt ook de Lenteserie met jong talent, een categorie die tijdens het festival nog niet of nauwelijks te horen is geweest. Zo maken we de lijn van amateur tot internationale held compleet.”
Vlijm spreekt met eerbied en warmte over Álvaro Pierri. “Sowieso is hij een van de grootste musici die op aarde rondlopen. Maar daarnaast is hij een heel ‘edele’ man – dat klinkt misschien bombastisch, maar het ís gewoon zo. Ooit gaf hij een masterclass bij ons waarvoor zich ook een amateurgitarist zich ingeschreven. Maar zodra die jongen de meer geroutineerde conservatoriumstudenten hoorde, schrok hij zich dood: “Ik ga hier niet spelen, ik blijf lekker luisteren.” Een dag later zag Álvaro hem in de gang en hield hem staande: “Heb je toevallig je gitaar bij je? Mooi, dan gaan we even wat proberen.” En vervolgens heeft Álvaro hem een paar uur les zitten geven. Kijk, de échte groten, die hebben dat hè? Die benaderbaarheid, die vriendelijkheid. Die hoeven niks meer te bewijzen.”
www.guitarfestivalzwolle.nl