Ligeti: Requiem & Lux Aeterna
Kammerchor Stuttgart, Danubia Orchestra Óbuda en solisten o.l.v. Frieder Bernius
Carus 83.283 • DDD-57’, waardering: 10
(Luister 729, januari 2018)
Menigeen kent György Ligeti’s Lux Aeterna (1966). Vaak onbewust, dankzij A Space Odyssey, de roemruchte scifi-klassieker van Stanley Kubrick uit 2001. Om het Eeuwig Licht te vertolken bedient Ligeti zich van een ‘ton sur ton’ klankbeeld met subtiel verglijdende dissonanten. Deze welhaast onaardse microtonaliteit wordt voortgebracht door 16 stemmen a cappella.
Lux Aeterna is in beginsel het laatste deel van een Requiem, dat opmerkelijk genoeg ontbreekt aan Ligeti’s eigen Requiem. Op deze cd worden ze voor het eerst samengevoegd: vooraf aan Lux Aeterna klinkt Ligeti’s Requiem, opgenomen in 2006 en door de componist zelf geprezen als ‘een uitstekende interpretatie’.
En wat wordt er virtuoos gezongen door het Kammerchor Stuttgart! Vanaf het diepste basregister tot en met de ijle sopraanpartij blijven timing, zuiverheid en expressie verzekerd.
Boeiend is de combinatie met vier bewerkingen door Clytus Gottwald (1925) voor gemengd koor a cappella. Vier liederen, van Ravel (‘Soupir’), Debussy (Les Angélus’, ‘Des pas sur la neige’) en Mahler (‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’). Frappant hoe goed ‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’ – met een waarlijk hemelhoog zwevende sopraansolo – zich leent voor deze bezetting.
De ragdunne klanksluiers, broos en ijzig als rijp op de bomen, maken deze cd aanbevelenswaardig om de kille dagen van januari en februari mee door te komen. Wie gebukt gaat onder winterdepressiviteit, kan zich in deze muziek begrepen weten én troost putten uit dat etherisch bezongen beeld: het Licht aan het einde van elke tunnel.