Niet alleen een vakantieliefde, maar ook nog eens liefde op het eerste gezicht: het klinkt ongelofelijk, maar het gebeurt. Jane (52) en Rob (52) Lasonder uit Zwolle ontmoetten elkaar in een Israëlische jeugdherberg. Het was meteen flink raak: vijf maanden later waren ze getrouwd. En dat zijn ze nog steeds.
(de Stentor, augustus 2017, rubriek ‘Zomerliefde’)
Margaretha Coornstra
We schrijven eind augustus 1991. De Engelse Jane arriveert met vriendin Carol om vijf uur ’s ochtends bij het Shelter Hostel in Eilat. Rob: “Ik werkte daar als daar vrijwilliger. Ik weet nog goed hoe ik tegen zessen het hek opendeed. Jane en Carol zaten al buiten te wachten; ze waren met de nachtbus uit Jeruzalem gekomen.”
Jane: “Zodra ik Rob zag, hoorde ik een stem: ‘Met hem ga je trouwen.’ Voor mij was dat de stem van God, echt waar.”
Reisgenote Carol vond die overhaaste conclusie maar niks. “Ze zei: ‘Wat raar. Wacht nou maar af, misschien vindt hij jou helemaal niet leuk.’ Maar binnen een week vroeg Rob mij als vaste vriendin.”
Rob: “Ik was meteen onder de indruk van Jane en vond haar superleuk. Eigenlijk werd ik direct verliefd op haar. Dat is altijd zo gebleven.”
Jane: ,,We hadden samen een mooie week in Eilat: zwemmen en snorkelen in de Rode Zee, maar ook wandelen en praten. Toen moest ik terug naar Engeland.”
E-mail en Facebook waren in 1991 nog niet voorhanden, dus het stel schreef elkaar wekelijks brieven. “En ik belde Rob elke twee weken tien minuten,” herinnert Jane zich, “vanuit zo’n ouderwetse rode telefooncel.”
In deze periode keerde ze tweemaal terug naar Eilat en reisde Rob eenmaal naar Engeland. Op 1 februari 1992 trouwden ze, vijf maanden na hun ontmoeting: ,,In die vijf maanden zijn we hooguit vijf weken echt samen geweest.”
Ruim 25 jaar later zijn Rob en Jane nog altijd gelukkig getrouwd én de trotse ouders van Jesse en Hannah. In 2015 maakten ze met hun kinderen een ‘sentimental journey’ naar het Shelter Hostel in Eilat.
“Dat was heel leuk,” zegt Rob. “We zijn ook altijd vrienden gebleven met de eigenaars van de Shelter, John en Judy. Dankzij Facebook kunnen we nu makkelijker contact houden.”
Dat Rob en Jane op sommige punten verschillen, zien ze als ‘elkaar aanvullen’. Jane: “Met de kinderen was Rob meer relaxt dan ik, hij liet ze gewoon in bomen klimmen en zo. Ik was bezorgder, wilde altijd weten waar en met wie de kinderen speelden. Tegelijk was Rob wel weer van ‘op tijd eten en op tijd naar bed’; daarin ben ik nogal chaotisch. Maar we hebben dezelfde ideeën over gezinsleven: samen aan tafel eten, telefoons weg en respectvol naar elkaar luisteren.”
Rob: ,,Jane is meer een prater dan ik. Als we woorden hebben, wil zij meteen alles uitpraten en blijft erop doorgaan, terwijl ik dingen liever even op hun beloop laat. Maar samen komen we er altijd uit.”
Jane: ,,Je moet ook niet alles te serieus nemen. Liefde en vertrouwen vormen onze basis. En daarnaast vinden we humor erg belangrijk.”
Foto: Rob en Jane (midden) in Eilat, 1991.
Dit interview verscheen in verkorte vorm in de Stentor, augustus 2017