Chantal Dute (25) doet aan hardlopen en krachttraining.
Sinds anderhalf jaar leeft ze volledig veganistisch. En dat blijkt makkelijker dan ze dacht.
(de Stentor, rubriek ‘Een nieuw begin’, november 2015)
“Vorig jaar besloot ik om veganist te worden. Ik was toen al vijf jaar vegetariër. Maar ik dacht nog altijd: ‘Veganisme lijkt me zo’n gedoe, wat kun je dan nog wél eten?’
Tot een filmpje op Facebook de doorslag gaf. Ik zag opeens hoe inefficiënt het is: eerst graan en soja aan dieren voeren zodat daar uiteindelijk een product voor de mens uitkomt, namelijk vlees en zuivel. Waarom halen we het dier niet uit de voedselketen en laten we de granen direct bij de mens terechtkomen?
Daarnaast woog een enkel moment van smaakplezier voor mij niet meer op tegen het dierenleed. Denk aan koeien die jaarlijks opnieuw geïnsemineerd worden en hun kalfjes niet bij zich mogen houden.
Er zijn veel misverstanden over veganisme. Zo denken mensen vaak dat veganistisch eten veel duurder zou zijn. Nou, ik doe mijn boodschappen in de gewone supermarkt. Alleen heel soms ga ik naar een biowinkel. Nog een misverstand zie ik vooral in sportkringen. Zelf doe ik aan hardlopen en krachttraining. Bij veel sporters leeft nog steeds het idee dat je geen spiermassa kunt opbouwen zonder dierlijke eiwitten. Toch ben ik pas met zware krachttraining begonnen nadát ik veganist was geworden, en het gaat prima!
Voor mij betekent het veganisme een ommekeer. Vroeger gooide ik gedachteloos mijn winkelmandje vol. Nu bestudeer ik de etiketten en vraag ik me af welke wasmiddelen op dieren zijn getest. Mijn ogen zijn geopend, de blinde vlek is verdwenen.
Dat is soms wel moeilijk in een wereld waarin het normaal is om dieren te exploiteren, te doden en te gebruiken. De meeste mensen kijken weg of praten het goed. Maar belangrijker zijn de voordelen. Ik ben nu een deel van de oplossing, niet van het probleem. Door plantaardig te eten red je dierenlevens én de planeet; denk aan de wereldvoedselverdeling en de opwarming van de aarde.
Twee fijne bijkomstigheden: ik voel me veel fitter en ik heb beter leren koken en bakken. Veganisme dwingt je creatief te zijn. Ik heb nog nooit zo lekker en veelzijdig gegeten als nu!
Oké, ik kan geen brownies van de bakker meer eten. Maar voor mijn zelfgemaakte brownies heeft geen dier hoeven lijden en dat voelt goed. En verder heb ik veel leuke en lieve mensen leren kennen binnen de vegan community. Mensen met compassie. Een verademing in een wereld waarin de meesten vooral aan zichzelf denken. Ja, de keuze voor veganisme is één van de beste die ik ooit heb gemaakt.”