Ieder instrument kent zijn stereotype. Strijkers zijn zeikers, koperblazers joviale fuifnummers en zangers theatrale egotrippers. Zo floreert ook het vooroordeel jegens gitaristen als intellectualistische droogstoppels, die bij voorkeur in besloten kring opereren. Vooroordelen zijn er om bestreden te worden. En dat is ook precies wat Jacob Vlijm, artistiek coördinator achter
Lees verder
Ruim tien jaar na de dood van Astor Piazzolla blijkt zijn muzikale erfenis nog springlevend. Het overwegend Nederlandse tangokwintet Grupo del Sur bewees zich de afgelopen zeven jaar niet alleen als overtuigend ambassadeur van zijn ‘tango nuevo’, maar herschept ook werk van Piazzolla’s lievelingscomponisten in ’s mans eigen stijl. Het
Lees verder
‘Het nieuwe gezicht van de oude muziek’, zo heet hij op de cover van het Harmonia Mundi Magazine. Op zijn 31ste geldt dirigent Raphaël Pichon als een autoriteit binnen de barokmuziek, en in het bijzonder als Bachkenner. In januari 2015 deed hij Amsterdam nog aan met de productie ‘Trauernacht’, een
Lees verder
In het jaar 2000 richtte de Oostenrijkse barokgitarist, luitist, theorbist en harpist Christina Pluhar haar ensemble L’Arpeggiata op. In vijftien jaar verwierf de groep zich naam en faam als een van de meest eigenwijze en veelkleurige ensembles voor oude muziek. Helaas: het festival in Parijs op 14 en 15 november,
Lees verder
(artikel uit 2012) NIEUWLEUSEN - Tjako van Schie is juist teruggekeerd uit Portugal, waar hij viermaal per jaar concerten en gastlessen geeft. Het is maar één aspect van zijn nauwe samenwerking met de Amsterdamse saxofonist Henk van Twillert. Laatstgenoemde woont inmiddels in de havenstad Porto, als docent saxofoon aan de
Lees verder
Het was een vermetel project: het Stabat Mater van Pärt opnemen in de reine stemming. Maar in diverse recensies (waaronder een Luister 10) werd het resultaat eendrachtig bejubeld. En op 29 november 2014 kregen violiste Kristien Roels, altist Kris Matthynssens en cellist Pieter Stas in Utrecht een Edison uitgereikt voor
Lees verder
In september werd hij vijftig, cellist Pieter Wispelwey. Aanleiding om stil te staan bij de verworvenheden uit een halve eeuw, met – het kon niet uitblijven − zijn derde opname van de Cellosuites van Bach. Maar ook aanleiding om spannende nieuwe wegen in te slaan. Dit najaar maakte Wispelwey zijn
Lees verder
‘Aantrekkelijk’, ‘formidabel’ en zelfs ‘betoverend’. Het zijn maar drie van de lovende woorden waarmee critici de nieuwe opnamen kenschetsen van Bach’s Cellosuites BWV 1007-1012 kenschetsen. De Nederlandse celliste Viola de Hoog oogst internationaal bewondering met haar weldoordachte interpretatie. Natuurlijk speelde Viola de Hoog de Cellosuites al vele decennia; ze studeert
Lees verder