Het Rondje Kunst Noord-Veluwe viert dit seizoen zijn tweede lustrum. Op 5 mei trokken weer tientallen fietsers door het zonovergoten landschap rondom Elburg en Oldebroek, om van de natuur te genieten en onderweg wat cultuur te snuiven.
Margaretha Coornstra
Wie even googelt op ‘Rondje Kunst’, krijgt maar liefst 2.190.000 resultaten. Barneveld, Groningen, Haarlem, Houten en Tilburg (om maar enkele plaatsen te noemen) hebben allemaal zo’n Rondje. De formules verschillen: soms is het een kunstmarkt, soms exposeren artistiekelingen hun werk in winkeletalages, soms is er een wandelroute uitgestippeld. Maar wat alle Rondjes gemeen hebben is hun laagdrempeligheid, voor zowel exposanten als bezoekers. De creatieve uitingen (soms van professionals, vaker van gevorderde amateurs) liggen zó voor het grijpen en de makers zijn direct aanspreekbaar.
Zo ook in de gemeenten Oldebroek en Elburg, waar het Rondje Kunst tien jaar geleden de vorm kreeg van een fietsroute langs meerdere ateliers. Je fietst door de historische binnenstad van Elburg, over de bosrijke landgoederen Schouwenburg en Zwaluwenburg en door het vaak idyllische coulisselandschap rondom Oldebroek.
Koeien
Drie van de zes ateliers blijken gevestigd in oude Veluwse boerderijen. Het atelier van Rita Dokter heet dan ook ‘De Deele’. Nog altijd runt haar man een melkveebedrijf. Maar deze rustieke rietgedekte deel, waarin sinds bouwjaar 1914 ’s winters de koeien werden gehuisvest, is nu Rita’s werkplek annex galerie.
Midden op ‘de Deele’ staat een lange tafel; een groepje fietsers is hier neergestreken en babbelt welgemoed met de heer des huizes. Koeien zijn hier ook nog steeds te zien, maar dan in geportretteerd in verf. Naast rood- en zwartbonte koeien van de eigen veestapel hangt de markante ruigharige kop van een Schotse Hooglander. Rita: ,,Die zag ik in het Waterwingebied bij Wezep, daar lopen die beesten los en ik vind ze zó mooi…!”
Ook de eeuwenoude boerderij op landgoed Zwaluwenburg is nog in gebruik als rundveehouderij. In ‘ARTep Atelier’ van Petra Keijl vallen meteen twee grote geisha’s op. Geschilderd op doek, tegen haar gewoonte in: ,,Ik wilde eens groter gaan schilderen. Normaal werk ik altijd op MDF-hout, want dan is de olieverf zo lekker smeerbaar. Maar als je MDF-panelen in grote formaten naar exposities moet sjouwen – pfff!”
De verbouwde boerderij van Willem Bultman, die zijn werkruimte eenvoudig ‘Atelier Willem’ noemde, is inmiddels verstoken van agrarische bedrijvigheid. Zijn eveneens artistieke vrouw Carla werkt met textiel, vooral vilt, wol en papierdraad. Het paar sorteerde schilderijen en textielobjecten zorgvuldig op kleurstelling en zorgde voor een smaakvolle mix.
,,We exposeren vaker samen. Textiel alleen krijgt al gauw iets marktkraam-achtigs. Maar als je beide genres op elkaar afstemt, versterken ze het elkaar,” meent Carla.
Ook hier zitten bezoekers rond de tafel, kinderen incluis, en doen zich te goed aan olierijke tapas-hapjes. ,,Lotje, pas op dat het niet op je kleding lekt,” weerklinkt de liefdevolle instructie van een jonge vader. ,,Handje eronder, goed zo!”
Oerhout
De lommerrijke verwilderingstuin dient als beeldenpark. In een border vol vrouwenmantel zien we een Wachter van Marijke in den Bosch, vervaardigd uit staal, beton en geglazuurd keramiek. Verderop staat Willem bezoekers tekst en uitleg te geven bij het ‘oerhout’: grote eiken knoesten, diep donkerbruin van kleur alsof ze met carboleum zijn bewerkt. “Dit is hout dat soms wel duizenden jaren onder de grond heeft gezeten,” licht Carla toe. “Willem is daar tegenwoordig nogal druk mee.” Ze wijst op een stuk work in progress: ,,Zie je, hier combineert hij het met allerlei andere materialen: polyester, kippengaas en gevonden vogelschedeltjes…”
De drie andere ateliers zijn gehuisvest in een moderne bungalow in ’t Harde (‘The Imagination’, een oud pand in Elburg Vesting (‘Atelier Geke’) en een zelfgebouwd tuinhuis (‘Kleurenvormen’).
Leuk aan het Rondje Kunst is de gretigheid waarmee exposanten je een kijkje in hun keuken gunnen. Beeldhouwster Marga Simons toont je verschillende soorten albast; echtgenoot Jan Simons praat je graag bij over natuurfotografie en licht zijn ingenieuze technieken toe. Naar aanleiding van haar dromerige vrouwenfiguren beschrijft keramiste Didy Kanis nauwgezet het raku-procedé, met de tot 1050 graden Celsius gestookte oven en de rooktonnen waarin de objecten hun zwartgrijze patina krijgen. En Valérie Simons legt graag tot in detail het verschil uit tussen glas-in-lood en de Tiffanytechniek die zij toepast.
Strijkplank
Veel werk valt strikt genomen onder de ouderwetse noemer ‘kunstnijverheid’; denk aan geweven wollen tassen en sieraden. Maar ook aan de tot tafeltjes ‘verbouwde’ strijkplanken en een robuuste kast van kaasplanken; slim bedacht en onberispelijk uitgevoerd door houtliefhebber Koert Borst (die officieel niet mee-exposeert, maar wel eigenhandig het atelier voor zijn partner Yvon Ekelschot bouwde).
En ja, de vaak spiritueel beladen onderwerpen bieden aanleiding om tussendoor een duik in het diepe te nemen. Zo schilderde Rita Dokter de vier apocalyptische ruiters uit het bijbelboek Openbaringen en zinspeelt Geke van ’t Oever in haar spontane, veelkleurige acrylcomposities op het mysterie van het hiernamaals.
Ook het glaswerk van Valerie Simons kent veel symboliek. ,,Ik werk veel met regenboogkristal, want ik ben gek op regenbogen. En vaak gebruik ik transparante halfedelstenen, om het werk een bepaalde energie te geven. Kijk, dit zijn schijfjes agaat, dat geeft moed en zelfvertrouwen.”
In totaal bedraagt dit Rondje Kunst zo’n 23 kilometer. Natuurlijk is fietsen geen verplichting, ook per auto ben je welkom. En wie zes exposities op één dag te veel vindt, kan de route rustig opsplitsen. Tenslotte heb je nog drie zaterdagen de tijd.
(2 juni, 7 juli en 4 augustus. Zie www.rondjekunstnoordveluwe.nl)